Ook ik moet er aan toegeven dit was me laatste weekje Malta, ik heb hier 12 weken geleefd en een heel eigen leven opgebouwd zonder dat ik hier me vriendinnen, vriendje en ouders had. Door mijn stage in Malta op een kinderdagverblijf (kindergarten) heb ik veel ervaring opgedaan, ik heb gemerkt wat de grote verschillen zijn tussen landen en het heeft voor mijn keuze veel duidelijk gemaakt wat ik nou wil in mijn toekomst.

Maar toch maar wat over mijn laatste week vertellen? Dit verwachten jullie namelijk ook als jullie de post op facebook of via mail zien.

Elke dag een week lang vrijheid en geen wekker, dat zul je denken. Maar helaas, mijn lieve huisgenootjes hadden natuurlijk wel stage. Gelukkig hielden ze veel rekening met mij dat ik niet uit mijn bed hoef voor een wekker.

Zondag avond kreeg ik te horen dat Gabriella hier ook in Malta kwam, wat grappig zo ook je ervaring te kunnen delen met iemand die op dat moment op dezelfde plek leefft als jou. Daarom wou ik de komende week ook moeite doen om wat leuke dingen of iets met haar te doen, want het is natuurlijk zonde als je elkaar dan voorbij loopt op zo'n prachtig eiland.

Woendag heb ik dan eindelijk het aller aller mooiste stukje gezien van Malta, nou van een eilandje dat bij Malta hoort (Comino), de blue lagoon. Mijn 'mannelijke' huisgenoten hadden voor mij en natuurlijk hun zelf een dagje vrijgevraagd en gingen met mij mee, dit zou namelijk mijn laatste mogelijkheid zijn om heen te kunnen. Wat een drama, boven aan Malta aangekomen waar je dus een bootje kan pakken naar Comino bleek dat het seizoen voorbij was, nou mijn hoop was al voorbij haha. Hierdoor pakte we de veerboot richting GOZO, om toch te hopen dat daar misschien toevallig nog een boot was/is die ons naar de blue lagoon kon brengen.

EN JAHOOR! Ik had geluk, ik kon het nog bezichtigen. Nog nooit in mijn vakantie tijden, dat ik dingen heb bezocht zoals stranden of water heb ik zulk mooi prachtig helder water gezien zo blauw.

Vrijdag had ik dan me laatse dagje school, niks bijzonders. Gewoon gezellig Engels kletsen met een 20 jarige docent die smart phones haat en daarom die van jou maar afpakt en random iets op je facebook post.

Maar hier ben ik nu dan, het is zaterdag en dit zal mijn laatste nachtje op Malta zijn. Morgen moet ik voor 11:00 zijn uitgecheckt, dat wil zeggen dat ik deze week me er toch aan moet toegeven om een wekker te zetten. Om 13:00 word ik opgehaald door een busje van school om mij te vervoeren naar het vliegveld en dan is het wachten tot ik ga vliegen. Gelukkig zwaaien me lieve vrienden me uit.

Ik kan het dan nu eindelijk zeggen ;

TOT MORGEN!